Wymioty (niemowlę)

Leczenie w domu

Lecząc wymioty i próbując zapobiec odwodnieniu u dziecka, należy zastosować się do zaleceń pediatry. Mogą to być następujące zalecenia:

• W przypadku dzieci karmionych piersią należy karmić dziecko przez krótszy czas, ale częściej. Dziecko należy karmić tak często, jak zaleci lekarz. Kiedy wymioty osłabną, dziecko może powrócić do standardowego schematu karmienia.

• W przypadku dzieci karmionych butelką można podawać niewielkie ilości płynu nawadniającego co 15 minut przez pierwsze 2–3 godziny. Ilość płynu nawadniającego zależy od masy dziecka. Pediatra powinien określić dokładne dawkowanie. Kiedy wymioty osłabną, dziecko może powrócić do standardowego schematu karmienia.

• Jeśli dziecko spożywa już stałe pokarmy, można mu powoli zacząć je podawać, gdy wymioty osłabną. W razie potrzeby lekarz udzieli szczegółowych informacji.

Kontrola stanu zdrowia

Zgłoś się na kontrolę do lekarza z dzieckiem, chyba że ten zaleci inaczej. Jeśli przeprowadzono badania u dziecka, przychodnia skontaktuje się z Tobą, kiedy wyniki będą gotowe. W niektórych wypadkach dziecko może potrzebować dalszego leczenia.

Kiedy szukać porady medycznej

W razie braku innych zaleceń od lekarza, niezwłocznie zadzwoń do lekarza, jeśli dziecko:

• Ma gorączkę (patrz Gorączka u dzieci poniżej)

• Nadal wymiotuje po pierwszych dwóch godzinach spożywania samych płynów

• Wymiotuje od ponad 24 godzin

• Ma biegunkę (ponad 5 wypróżnień w ciągu dnia); krew (koloru czerwonego lub czarnego) lub śluz w biegunce

• Ma krew w wymiocinach lub stolcu

• Ma opuchnięty brzuch lub objawy bólu brzucha

• Bardzo mocno wymiotuje (fontanny wymiocin)

• Wymiotuje wydzieliną o kolorze żółtym lub zielonym

• Nie oddaje stolca

• Ma ciemny mocz lub nie oddało moczu przez 8 godzin, płacze bez łez, ma zapadnięte oczy lub wyschnięte usta bądź śpi więcej niż zwykle.

• Jest wyjątkowo kapryśne, płacze bez przerwy i nie można go uspokoić

• Objawy się nasilają lub dziecko ma nowe objawy

Zadzwoń pod numer 911

Zadzwoń pod numer 911, jeśli dziecko:

• Ma problemy z oddychaniem

• Jest bardzo zdezorientowane

• Jest bardzo senne lub ma trudności z wybudzeniem się

• Mdleje

• Ma nietypowo szybkie tętno

• Ma duże ilości krwi w wymiocinach lub stolcu

• Ma atak padaczki

• Ma sztywny kark

Gorączka u dzieci

Aby zmierzyć dziecku temperaturę, należy używać termometru elektronicznego. Nie wolno używać termometru z rtęcią. Istnieją różne rodzaje termometrów elektronicznych i różnie się ich używa. Są to:

• Doodbytniczy. U dzieci poniżej 3 roku życia najdokładniejszego pomiaru dokonuje się w odbycie.

• Czołowy. Spełnia swoją rolę w przypadku dzieci od trzeciego miesiąca życia. Jeśli dziecko młodsze niż 3 miesiące wykazuje objawy choroby, można użyć takiego termometru w celach poglądowych. Jednak pediatra może chcieć potwierdzić temperaturę w pomiarze poprzez odbyt.

• Douszny. Pomiary temperatury w uchu są prawidłowe po 6. miesiącu życia, jednak nie wcześniej.

• Pachowy. To najmniej wiarygodny sposób pomiaru temperatury, jednak można użyć takiego termometru w celach poglądowych. Jednak pediatra może chcieć potwierdzić temperaturę w pomiarze poprzez odbyt.

• Doustny. Nie należy używać takiego termometru u dzieci młodszych niż 4 lata.

Termometru doodbytniczego należy używać ostrożnie. Zawsze należy stosować się do zaleceń producenta odnośnie do poprawnego użycia. Termometr należy włożyć delikatnie. Oznacz termometr używany doodbytniczo, tak aby przypadkowo nie użyć go doustnie. Wówczas może dojść do zakażenia bakteriami ze stolca. Jeśli nie czujesz się komfortowo, używając termometru doodbytniczego, zapytaj pediatrę, którego typu najlepiej używać w zamian. Rozmawiając z pediatrą o gorączce u dziecka, poinformuj, w jaki sposób została zmierzona temperatura.

Poniżej znajdują się wskazówki, jak poznać, czy dziecko ma podwyższoną temperaturę. W zależności od dziecka pediatra może podać różne wartości. Stosuj się do konkretnych zaleceń pediatry.

Interpretacja temperatury u niemowląt poniżej 3. miesiąca życia:

• Najpierw zapytaj pediatrę, jak najlepiej zmierzyć temperaturę dziecku.

• Pomiar doodbytniczy lub czołowy: temperatura wynosząca bądź przekraczająca 100,4°F (38°C)

• Pomiar pod pachą: temperatura wynosząca bądź przekraczająca 99°F (37,2°C)

Interpretacja temperatury u dziecka od 3. do 36. miesiąca życia (3. roku życia):

• Pomiar doodbytniczy, czołowy lub w uchu: temperatura wynosząca bądź przekraczająca 102°F (38,9°C)

• Pomiar pod pachą: temperatura wynosząca bądź przekraczająca 101°F (38,3°C)

Pediatrę należy wezwać w poniższych przypadkach:

• Powtarzająca się temperatura wynosząca lub przekraczająca 104°F (40°C) u dziecka w dowolnym wieku

• Temperatura wynosząca 100,4°F (38°C) lub więcej u niemowlęcia w wieku poniżej 3 miesięcy

• Gorączka trwająca ponad 24 godziny u dziecka poniżej 2. roku życia

• Gorączka trwająca przez 3 dni u dziecka powyżej 2. roku życia